- توضیحات
- دسته: بخشهای موزه
با گذشتن از هشتی و عبور از ایوان ستوندار شاه نشین و پائین رفتن از پلههای نسبتاً عریض به میانسرای بیرونی قدم میگذاریم. جهت میانسرا شمالی - جنوبی است كه مصالح آجر، گچ، گل، خشت و كاشی در آن بكار رفته است.
كف میانسرا با آجرهای چارگوش بر روی سنگفرش قدیمیتر كف پوشی شده ودر میانه آن حوض سنگی بیضوی قرار دارد. در جبهههای غربی و شرقی دیوارهای بلندی است كه دارای ازارهای آجر چین بصورت خفته - راسته است و در بالای آن طاق نماهای بزرگی به سبك اسلامی كار شده كه درون آنها با كاهگل قرمز پوشیده شده است. ستونها و پیشانی طاق نماها بوسیله كاشیهای هفت رنگ كاراصفهان پوشیده شده است.
در ضلع شمالی میانسرا، ایوان ستوندار، اتاق پنجدری، در ضلع جنوبی ایوان بهار خواب و در زیر آن سرداب وزیره، و در جبهه جنوب شرقی كتابخانه (تالار بسم الله) قرار دارند.
طراحی باغچههای اطراف حوض مركزی، برگرفته از یك سنت قدیمی چند هزار ساله باغهای ایرانی است كه در مقیاس كوچك معرف بهشت یا باغ عدن است. همزیستی در ختان نمادین، با میوههای بهشتی مثل انگور، انجیر،انار و نیز درختان كاج و سروهای ناز كه معرف غرور و سرافرازی وآزادگی ایرانی است در اینجا مانندسایر باغها و باغچههای معروف ایرانی از جمله باغ تاج محل در هند، چهار باغ اصفهان، باغ فین كاشان نیز دیده میشود. تاریخچه باغ های ایرانی را میتوان از روی نقاشیهایی بر سفالینههای سیلك كاشان مربوط به 4000 سال قبل از میلاد مسیح ملاحظه كرد.
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
- Title Title
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleria456784ec61
- توضیحات
- دسته: بخشهای موزه
ایجاد اتاقهای اندیشه در بخش جدید با اهداف معرفی شعرای بزرگ ایران و آشنایی با خطوط فارسی(سبکهای چلیپا، نستعلیق و نستعلیق شکسته) با اجرای آنها بر روی سقف و دیوارها،
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleria7e014d7ade
- توضیحات
- دسته: بخشهای موزه
طبقه ششم، تالار کاخ عالیقاپو (به ترکی به معنی «درگاه بلند »[ ۱ ] ساختمانی است که در واقع درب ورودی دولتخانه صفوی بودهاست و در ابتدا شکلی ساده داشته و به مرور زمان و در طول سلطنت شاه عباس طبقاتی به آن افزوده شدند و در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار به آن افزوده شد. این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطفالله واقع شدهاست. ارتفاع آن ۴۸ متر است و ۶ طبقه دارد که با راهپلههای مارپیچ میتوان به آنها رسید. آنچه باعث گردیده است عالی قاپو در زمره آثار باشکوه و بسیار نفیس عصر صفوی قرار گیرد، مینیاتورهایی هست که کار هنرمند معروف عصر صفوی رضا عباسی است و همچنین گچبریهای آخرین طبقه کاخ عالی قاپو است که تالار آن «اتاق موسیقی» یا «اتاق صوت» نیزنامیده میشود
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleriaafeb6254ef
- توضیحات
- دسته: بخشهای موزه
ایجاد اتاق عرفان و تلفیق خط و نقاشی به همراه اشعار مولانا
درویش در کلام بزرگان
در مکتب تصوّف سنتی ایران که مبتنی بر توحید اسلامی است درویش به کسی گفته می شود که به راستی بی خویش و بی هستی باشد، به کاینات اعتنا نکند و جز به دوست توجه نداشته باشد. … درس اول درویشی دوست داشتن خلق خدا و احترام گزاردن به عقاید آنهاست با این یادآوری که درویش نباید فضول مردم و مفتّش عقاید و افکار دیگران باشد. … صوفی باید به همه آدمها صمیمانه عشق بورزد و از روی دل و جان و بدون توقّع پاداش به جامعه ی بشریّت خدمت کند.
بایزید بسطامی راگفتند : درویشی چیست ؟ گفت آنکه کسی را در کنج دل خویش پای به گنجی فرو شود،و در آن گنج گوهری یابد ، آن را محبت گویند هر که آن گوهر یافت او درویش است.
سماع
سماع در لغت به معنای شنیدن و وجد و سرور و پای کوبی صوفیه است و به نوعی رقص و چرخش بدن اهداف معنوی میگویند. هرچند تاریخچه دقیق سماع روشن نیست با این وجود سابقه سماع در قرن سوم هجری قمری بین متصوفه ایران موسوم بودهاست.
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleriaceec2fd636
- توضیحات
- دسته: بخشهای موزه
حوضخانه
در سمت چپ هشتی و بعد از پائین رفتن از سه پله آجری وارد فضای حوضخانه می شویم. حوضخانه در گذشته با وجود یك حوض و آب جاری در وسط آن كارایی یك حیاط سرپوشیده را داشته است. سقف بلند گنبدی و نورگیر استوانهای، دیوارهای ضخیم، طاقچهها و فرورفتگیهای متعدد كه محل نگهداری و انبار حبوبات و میوههای خشك و لبنیات و سركه و گلاب و غیره بوده از اجزاء ساختاری این مجموعه میباشند.
كرسی خانه
یكی از فضاهای فرو رفته مربعی كه از سه جهت بسته است محل قرار دادن کرسی و پشتی و بالشها جهت استراحت در فصول سردمیباشد.مراسم سنتی شب یلدا(شب چله) در اطراف كرسی برگزارمیشود.
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleria478a233274
شب یلدا(شب چله)
بلندترین شب سال در نیمکره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق میشود. ایرانیان و بسیاری از دیگر اقوام شب یلدا را جشن میگیرند.
این شب در نیمکره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن زمان به بعد طول روز بیشتر و طول شب کوتاهتر میشود.
«یلدا» واژهایست به معنای «تولد» برگرفته از زبان سریانی که از شاخههای متداول زبان «آرامی» است. زبان «آرامی» یکی از زبانهای رایج در منطقه خاورمیانه بودهاست. برخی بر این عقیدهاند که این واژه در زمان ساسانیان که خطوط الفبایی از راست به چپ نوشته میشده، وارد زبان پارسی شدهاست.
بدینسان در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع میشد و در اوستا، واژه Sareda, Saredha«سَرِدَ» یا «سَرِذَ» که مفهوم «سال» را افاده میکند، خود به معنای «سرد» است و این به معنی بشارت پیروزی اورمزد بر اهریمن و روشنی بر تاریکی است.
ایرانیان گاه شب یلدا را تا دمیدن پرتو پگاه در دامنه کوههای البرز به انتظار باززاییده شدن خورشید مینشستند. برخی در مهرابهها مهرابه ها (نیایشگاههای پیروان آیین مهر) به نیایش مشغول میشدند تا پیروزی مهر و شکست اهریمن را از خداوند طلب کنند و شبهنگام دعایی به نام «نی ید» را میخوانند که دعای شکرانه نعمت بودهاست. روز پس از شب یلدا (یکم دی ماه) را خورروز (روز خورشید) و دی گان؛ میخواندند و به استراحت میپرداختند و تعطیل عمومی بود (خرمدینان، این روز را خرم روز یا خره روز مینامیدند).خورروز در ایران باستان روز برابری انسانها بود در این روز همگان از جمله پادشاه لباس ساده میپوشیدند تا یکسان به نظر آیند و کسی حق دستور دادن به دیگری نداشت و کارها داوطلبانه انجام میگرفت نه تحت امر. در این روز جنگ کردن و خونریزی حتی کشتن گوسفند و مرغ هم ممنوع بود این موضوع را نیروهای متخاصم با ایرانیان نیز میدانستند و در جبههها رعایت میکردند و خونریزی به طور موقت متوقف میشد و بسیار دیده شده که همین قطع موقت جنگ به صلح طولانی و صفا تبدیل شده است. در این روز بیشتر از این رو دست از کار میکشیدند که نمیخواستند احیاناً مرتکب بدی شوند که آیین مهر ارتکاب هر کار بد کوچک را در روز تولد خورشید گناهی بسیار بزرگ میشمرد.
ایرانیان به درخت سرو به چشم مظهر قدرت در برابر تاریکی و سرما مینگریستند و در خورروز در برابر آن میایستادند و عهد میکردند که تا سال بعد یک سرو دیگر بکارند.
امروزه محققان معتقدند که مسیحیت غربی چارچوب اصلی خود را که به این دین پایداری و شکل بخشیده به مذاهب پیش از مسیحیت روم باستان از جمله میترایسم مدیون است و برای نمونه تقویم کلیساها، بسیاری از بقایای مراسم و جشنهای پیش از مسیحیت بخصوص کریسمس را در خود نگاه داشته است و کریسمس به عنوان آمیزهای از جشنهای ساتورنالیا و زایش میترا در روم باستان در زمان قرن چهارم میلادی با رسمی شدن آیین مسیحیت و به فرمان کنستانتین به عنوان زادروز رسمی مسیح در نظر گرفته شد.
آیین رازآمیز میترائیسم ، بر پایه پرستش ایزد باستان ایران زمین، میترا در سرزمینهای تحت فرمانروایی روم باستان اشاعه زیادی یافته بود و بسیاری از رومیان، رویداد بلندتر شدن روزها به دنبال انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به منظور بزرگداشت میترا، جشن میگرفتند. این جشنها و سایر مناسک تا روز اول ژانویه ادامه مییافت که رومیان آنرا روز ماه و سال جدید میدانستند. پس از استیلای مسیحیت در اروپا، آداب و رسوم آیین مهر که در زندگی مردم و بهخصوص در میان رومیان نفوذ کرده بود همچنان باقی ماند و با آمدن دین جدید رنگ نباخت. کلیسای کاتولیک روم روز ۲۵ دسامبر را به عنوان زادروز مسیح برگزید تا به مراسم پگانیسم در آن زمان معنا و مفهوم مسیحی بخشد. برای نمونه، کلیسا جشن زادروز میترا خدای نور و روشنایی را با جشن بزرگداشت زادروز عیسی که عهد جدید او را نور و روشنی جهان مینامد، جایگزین نمود تا از درآمیختن این دو مناسبت، نفوذ بیشتری بر زندگی مردم داشته باشد و بزرگترین جشن آیین مهر را در خود حل کنند.
جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شبنشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار میشود. متلگویی که نوعی شعرخوانی و داستانخوانی است در قدیم اجرا میشده است به این صورت که خانوادهها در این شب گرد میآمدند و پیرترها برای همه قصه تعریف میکردند. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوههای گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند، این میوهها که اغلب دانههای زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب میشوند که انسانها با توسل به برکتخیزی و پر دانه بودن آنها، خودشان را نیز مانند آنها برکتآور میکنند و نیروی باروری را در خویش افزایش میدهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب بهشمار میروند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آیندهگویی میکنند.
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleria85a4e01f67
نوروز:
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleriabcf5b7f37b
- توضیحات
- دسته: بخشهای موزه
ورودی (درآیگاه) خانه رهگشای در ضلع جنوبی كوچه باغ گشوده شده است. این ورودی شامل پیشخوان و هشتی میباشد.
پیشخوان: این عنصر معماری، اخیراً به شیوه و سبكی مرمت گردیده كه اصالت اولیه ورودی حفظ شده است. جهت استحكام بخشی به ورودی، مصالح آجر و كاشی جایگزین خشت و گل گردیده است.
در دو سوی سردر بلند پیشخوان دو طاقچه كه در حكم سكوی نشیمن (پیرنشین) میباشد ایجاد گردیده و قسمت بالای پیشخوان (كریاس) به شیوه كاربندی با استفاده از آجر و كاشی تزئین شده است.
در ورودی: در دو لنگهای چوبی دارای گل میخها و كوبههای زنانه و مردانه میباشد كه از در قدیمی آن به عاریت گرفته شدهاند.
بر ستون افقی بالای در و نیز بر روی چارچوب اطراف آن اشعاری از دكتر محمد رهگشای نقش بستهاند:
https://www.rahgoshaymuseum.com/fa/14-sections?start=6#sigProGalleria185e87401d
زیر مجموعه ها
در این زمینه بیشتر بدانید...
جدیدترین خبرها
تقویم مناسبتها
- 15ارديبهشت تولد اعتبار موسيقى ايران، استاد جليل شهناز 02-15
- 19تیر سالروز انتشار روزنامه اطلاعات 04-19
- 14تیر روز قلم 04-14
- 13تیر 💦جشن تیرگان شاد باد🏹 04-13
- 20دی سالروز قتل امیرکبیر 10-20