از جمله آش هاي نذري است كه با شركت گروهي از زنان و دختران خانواده ها، خويش و همسايه براي رفع امراض و شفاي درد وبيماري و برآمدن حاجات مي پزند.
بُنشن اين آش را معمولاً در شب چهارشنبه سوري از طريق قاشق زني در هفت خانه همسايه و يا با پولي كه در آن شب به دست ميآورند با آرد و سبزي از دكان هايي كه رو به قبله باشند تهيه مي كنند.
هنگام پختن آش،آدمك هايي شبيه مريض(ابودردا) مي سازند و در آش مي اندازند.به هنگام پختن آش هر زني كه مرادي دارد براي برآورده شدن آن، آش را بهم ميزند.
وقتي كه آش پخته شد، آدمك هاي خميري را از آن در آورده وهر يك را در كاسه اَي چوبي يا سفالي نو آب نديده گذاشته و به آب روان مي سپارند.
ساختن آدمك هاي خميري شبيه بيمار و انداختن آنها به آب روان مبتني بر اين باور و پنداشت است كه درد و ناخوشي و قضا و بلا كه به آدمك منتقل شده به آب افكنده و از جان و خانه دور كنند.
مقداري از آش را به بيمار يا بيماران ميخورانند و بقيه را كاسه كاسه كرده و ميان فقرا، افراد خانواده و همسايگان تقسيم ميكنند(پوپك عظيم پور، فرهنگ عروسك ها و نمايش هاي عروسكي آييني و سنتي ايران).
http://www.rahgoshaymuseum.com/fa/news-fa/139-ash-aboo-darda-fa#sigProGalleria4a6fc445fb
