نصف‌النهار گرینویچ، یا نصف‌النهار مبدأ، خطی فرضی است که از قطب شمال و قطب جنوب و شهرگرینویچ در حومه لندن می‌‌گذرد و به‌عنوان مبدا اندازه گیری طول جغرافیایی بکار می‌‌رود. مناطقی که در سمت راست این خط قرار دارند دارای طول مثبت و مناطقی که در سمت چپ این خط قرار دارند دارای طول منفی می‌‌باشند.تا قبل از سال ۱۸۸۲ آشفتگی زیادی در ساعت مورد استفاده در سطح جهان وجود داشت و هر کشوری ساز خود را میزد، مخصوصا کشورهای پرتغال و اسپانیا که ید طولائی در دریانوردی و اکتشاف زمین داشتند.
هر کشوری (مثلا آمریکا – شوروی – استرالیا – انگلستان و … ) نصف النهار پایتخت خود را مبدا قرار داده بود و برای اندازه گیری زمان آنرا ملاک میدانست و این موجب میشد که ساعتهای دو کشتی که در کنار هم در اقیانوس قرار داشتند، زمانهای متفاوتی را نشان دهد و علت این امر استفاده آنها از نصف النهارهای مبدا متفاوت بود و این مشکلاتی را بوجود آورده بود. تا اینکه در سال ۱۸۸۲ مسئولین امر بر آن شدند که این مشکل را حل کنند و کارشناسان علوم دریایی کشورهای مطرح گرد هم آمدند و قرار شد که امکانات و تجهیزات و منابع اطلاعاتی (اعم از کتاب و …) همه کشورها با هم مقایسه شود و هر کشوری که دارای تجهیزات و اطلاعات بیشتری بود ، نصف النهار آن کشور بعنوان نصف النهار مبدا انتخاب شود. چنین بررسی کردند و مشخص شد که انگلیس از همه سر است و بنابراین نصف النهار گرینویچ (لندن) شد نصف النهار مبدا.
واحدهای اندازه گیری زمان
قبل از بیان واحدهای زمان اصطلاح زاویه ساعتی را معرفی می‌کنیم. برای هر ستاره بر روی کره آسمان می‌توان نصف النهاری را در نظر گرفت که به آن دایره ساعتی آن ستاره می‌گویند. همچنین برای هر ناظر در هر مکان می‌توان نصف النهاری بر کره آسمان در نظر گرفت که درست از سمت الرأس آن ناظر می‌گذرد و به آن نصف النهار مکان ناظر می‌گوییم.حال زاویه‌ای که بین دایره ساعتی هر ستاره در هر زمان با نصف النهار مکان ناظر ایجاد می‌شود، زاویه ساعتی آن ستاره می‌گویند. زاویه ساعتی را بر حسب واحدهای زمان می‌سنجند. مثلاً وقتی ستاره‌ای 15 درجه به سمت غرب نصف النهار مکان ناظر دیده شود، می‌گوییم این ستاره یک ساعت قبل بر نصف النهار مکان ناظر قرار داشته است..